508

เดือนพฤษภาคม ที่ผ่านมา เป็นช่วงเวลาที่ผมใช้เวลาเตรียมการเตรียมตัวหลายๆเรื่อง ก่อนการเดินทางประชุมใหญ่ประจำปีของ ผู้อำนวยการระดับชาติขององค์กรเพื่อการประกาศข่าวดี(National director of Pontifical Mission Soceity) ซึ่งเป็นเวลาเดียวกันที่บ้านเณรใหญ่ในกัมพูชา เป็นเดือนแห่งการสอบ น้องเณรก็ต้องเตรียมตัวสอบกันน่าดู ผมก็สอนและสอบน้องเณรจบพอดี… ถ้าพี่น้องสังเกตและก้าวไปพร้อมกับพระศาสนจักร เราจะเห็นว่า มักมีการเฉลิมฉลองบ่อยๆ ไม่ว่าจะฉลองวัด หรือฉลองตามวันในพิธีกรรมต่างๆ ซึ่งผลทางจิตใจจะออกมาได้ดีแค่ไหน...

สวัสดีครับพี่น้องในเดือนเมษายน…อันเป็นเดือนที่อุณหภูมิสูงจนทุบสถิติ ในเช้าวันศุกร์(12/4/24) ขณะที่ผมกำลังเตรียมไปถวายมิสซาตามปกติที่ บ้านของคณะซิสเตอร์ธรรมทูตเมตตาธรรม บนถนนหลักของกรุงพนมเปญ คือ ถนนพระมุนีวงษ์ จนเรามักเรียกซิสเตอร์จากที่นี่ว่า “ซิสเตอร์มุนีวงษ์” เป็นบ้านที่สมเด็จฮุนเซนได้เชิญคณะซิสเตอร์มาทำงานด้านกิจเมตตาธรรม และได้บริจาคให้ใช้งานมาตั้งแต่เปิดประเทศ เป็นบ้านรับเด็กเล็ก ที่ถูกทอดทิ้ง มีปัญหาครอบครัว ฯลฯ… ผมได้รับข้อความว่า ช่วงเช้ามืด ในห้องนอนธรรมดาอันอบอ้าวของคณะซิสเตอร์ธรรมทูตเมตตาธรรม มีซิสเตอร์ท่านหนึ่ง ได้หมดลมหายใจไปอย่างสงบ…...

พี่น้องที่รักครับ เมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมา เราได้ร่วมเดินทางกันกับพระเยซูคริสตเจ้า ในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดแห่งปี คือ “วันสมโภชปัสกา” ซึ่งก่อนหน้านี้ เราได้เตรียมตัวเตรียมใจมากมาย นับตั้งแต่เทศกาลมหาพรต มาถึงสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์ จนถึงวันอาทิตย์ปัสกา เนื่องจากอากาศร้อน และบางท่านก็ลำบากในการเดินทาง จนบางครั้งทำให้การร่วมพิธีกรรมที่ยาวแบบพิเศษนี้ ถูกเรียกร้องให้มีความอดทน และเตรียมตัวเตรียมใจมากกว่าธรรมดา แต่นี่เป็นเครื่องหมายให้เราเข้าใจถึงพระทรมานที่พระเยซูได้รับ เพื่อเป็นยัญบูชาไถ่บาปเรา… เพราะผ่านทางพิธีกรรม ทำให้ความยากลำบากในชีวิตประจำวันของเรามีความหมาย...