สมาชิก ธรรมทูตไทย ใจหนึ่งเดียว สามัคคี กลมเกลียว สมานฉันท์
เราต่างมี ประสบการณ์ เจ็บปวด(เฮิร์ท)ร่วมกัน แต่คืนวัน แปรเปลี่ยน เป็นพระพร
หลายคนดุจ ศิลา ช่างทิ้งขว้าง ปล่อยรกร้าง หมางเมิน ดูเศร้าหมอง
แต่พระเจ้า มีแผนการ เฝ้าประคอง แผลกลัดหนอง ช่วยรักษา ด้วยเมตตา
กลับกลายเป็น ศิลา หัวมุมเอก ทรงปลุกเสก ให้เห็น เป็นภาชนะ
ใส่พระพร มากล้นด้วย พระวาจา เปลี่ยนขยะ กลายเป็นปุ๋ย ปรุงไม้งาม
ซ.รุ่งทิพย์ ดูแลเด็ก ด้วยใจรัก เฝ้าฟูมฟัก พร่ำสอน ไม่เกียจคร้าน
เด็กมากมาย รายล้อม เสียงเซ็งซ่าน ไม่เล่าขาน พร่ำบ่น ให้ใครยิน
ซ.กาญจนี สมัครยินดี เข้าหมู่บ้าน หวังขับขาน คำสอน เตรียมรับศีล
นอนกระท่อม นอนกระต๊อบ นอนกลางดิน ไม่ห่วงกิน ห่วงวิญญาณ ชาติพันธุ์
ซ.เซเวียร์อยู่เขมร ยี่สิบปี สะท้อนความ ดีความรัก ของพระมั่น
มีอาหาร เห็นคนจน ก็แบ่งปัน มีพรสวรรค์ ก็แจกจ่าย คลายลำเค็ญ
ซ.เปลาจี ยี่สิบปี ร่วมบุกเบิก แม้ต้องคลุก กลางดินแดง แดนเขมร
สร้างคณะ รักกางเขน ไว้ชัดเจน ให้เขมร รู้จักองค์ พระภูบาล
ซ.สุดาทิพย์ อุทิศตน สู้ไม่ถอย ตั้งศูนย์เด็กน้อย ฝึกอาชีพ ให้แม่บ้าน
ช่วยสอนคำสอน ทั้งช่วยเป็น พยาบาล เป็นพยานแห่งรักพระเมตตา
ซ.กัลยาต้องดูแลถึงสองศูนย์ แต่ละศูนย์เด็กเกือบร้อยคอยรักษา
สอนคำสอนให้เด็กน้อยมีศรัทธา ช่วยนำพาชาวบ้านฟังข่าวด
ซ.จันทนาลุยทั่วทุกหมู่บ้าน เป็นพยานประกาศพระคัมภีร์
ตลุยไปไม่หยุดตลอดสามปี ไม่หลบหนีความลำบากถิ่นกันดาร
ซ.สุพัตราคล่องแคล่วภาษาเขมร ร่วมตระเวนคำสอนตามหมู่บ้าน
งานคณะแข็งขันช่วยประสาน ความเชี่ยวชาญร่วมรับใช้พลังใหม่
ซ.พรทิพย์ อุทิศชีวิตผู้รับใช้ พลีกายใจในงานเมืองเสียมเรียบ
ทานเปี่ยมด้วยพลังอันพร้อมเพรียบ วางระเบียบวางหลักการน่าจดจำ
ซ.มิตรเป็นมิตรสมดังนาม พยายามปรับตัวกับงานใหม่
อยู่เวียงแก่นดูเด็กม้งทุ่มกายใจ สร้างวินัยเสริมระเบียบทักษะงาน
สังฆานุกรบุญธรรมเบิกทางลาว ทางทอดยาวเริ่มก้าว จากเท้าท่าน
เคียงคู่สังฆราชปรีดาเป็นพยาน ร่วมประสานธรรมทูตไทยสู่แดนลาว
สังฆนุกร รชตะ จากโคราช สิบปีฝากชีวิตอยู่เวียงแก่น
ซึมซับจิตตารามณ์ธรรมทูตจากถิ่นแดน ตอบรับแผนการพระเจ้าเข้าร่วมงาน
บร.ต้อย อยู่ช้างมิ่ง ใช่นิ่งเฉย รอคำเฉลย จากสวรรค์ถึงแผนการ
ใว้ใจพระ แม้เวลา ผ่านเนินนาน แต่อีกไม่นาน คงได้บวชสังฆนุกร
พ่ออนุรักษ์ เบอร์หนึ่งธรรมทูต ท่านถูกผูกด้วยภาระกว่า ยี่สิบปี
จากเวียงแก่น ด้วยอ่อนร้า แรงสิ้นดี พักสองปีกลับสู้ใหม่ธรรมทูตไทย
พ่อรังสรรค์ เบอร์สอง ร่วมบุกเบิก ปฐมฤกษ์ธรรมทูตไทยในภาคเหนือ
เป็นที่ปรึกษา เป็นผู้ใหญ่ใจเอื้อเฟือ พลังเหลือสู้ต่อไม่ท้อใจ
พ่อวีระชัย ใจมุ่งมั่น ยังเขมร ท่านบรรเลงลุยรุ่งไม่มีถอย
ท่านเข้าได้ทุกระดับไม่เลือนลอย ท่านทยอยนำคนกลับสู่พระราชัย
พ่อบัญชา เร่ร่อนอยู่สี่ปี หาธรณีปักธงลงหลักฐาน
ได้แมจัน เป็นดินแดน แพร่ธรรมอภิบาล ขยายงานมากมายน่าประทับใจ
คุณพ่อเปาตระเวนหาชนกลุ่มเย้า เจอวัดเก่า ณ แม่แอบ ฟาติมา
ทุ่มเทสุดแรงกายไม่อ่อนร้า จำอำลาศึกษาต่อยังแดนไกล
พ่อไตรรงค์อยู่เขมรได้สามปี วางตัวดีจนได้รับความไว้ใจ
ให้ดูแลกลุ่มคริสตชนหมู่บ้านใหญ่ อนาคตไกลฝากเอาไว้กับพระเจ้า
พ่อเทพประสิทธิ์สานงานต่อพ่ออนุรักษ์ ร้อนรนนักทำหน้าที่อย่างแข็งขัน
อบรมเด็กคู่แต่งงานประสานสัมพันธ์ ท่านขยันแข็งขันน่าชื่นชม
พ่อนิกร เพิ่งผ่านอุบัติเหตุ เปลี่ยนเป็นเหตุพบพระพละกำลังใหม่
ตอบแผนการมีชีวิตพระให้ไว้ ขอพลีใจงานธรรมทูตวัดจัมปา
พ่อสุริยัน เพื่อนคู่ใจ พ่อรังสรรค์ สองพี่น้อง ช่วยกัน ขยันขันแข็ง
ประสานงานแดนลาวได้ด้วยแรง ช่วยฉายแสงข่าวดีข้ามฝั่งโขง
พ่อหัตถชัยมอบกายใจให้เขมร ท่านตระเวนเรียนภาษาวัฒนธรรมหลากหลาย
เรียนรู้เร็ว เรียนรู้รอบประสบการณ์มากมาย เพื่อจะใช้เป็นประโยชน์งานแพร่ธรรม
พ่อประสิทธิ์ ต่องาน ที่เชียงแสน เดินตามแผนพ่อเปาร่วมสานต่อ
ช่วยสังคมตามต้องการไม่รั้งรอ ช่วยสานต่องานพระคริสต์อุทิศตน
พ่อวีรพงษ์จากท่าแร่มาแม่จัน ท่านขยันงานหมู่บ้านไม่ถอยหนี
สามสิบกว่าหมู่บ้านก็ยินดี ขอเพียงมีส่วนร่วมงานธรรมทูตไทย
บราเดอร์กรณ์ สมัครใจ เข้าคณะ พร้อมที่จะร่วมงานไม่ถอยหนี
สุดแล้วแต่น้ำพระทัยเมตตาปราณี ขอให้มีใจมุ่งมั่นหมั่นภาวนา
บราเดอร์ไวพจน์จากคณะฟรังซิสกัน ขอร่วมปันชีวิตที่เหลือเพื่องานธรรมทูต
TMS ยินดีรับให้เวลาพิสูจน์ ร่วมงานธรรมทูตกับพ่อเปาที่เมืองปง
สมาชิกธรรมทูตไทย ใจเดียวหนึ่ง เราผู้ซึ่งเป็นปัง5ก้อน ปลา 2 ตัว
ร่วมประกาศข่าวดี ทุกถิ่นทั่ว อย่าลืมตัวว่าเราเป็นพี่น้องกัน
อย่าลืมตัวว่าพระทรงรักเรา เปลี่ยนวันเก่าเป็นวันใหม่ที่สดใส
เปลี่ยนให้เราเป็นเครื่องมือที่ใช้ได้ ร่วมงานธรรมทูตไทยใจเป็นหนึ่งเดียว
โดยพ่อประสิทธิ์ ตันเตริญ
16 มกราคม 2013
