บทเทศน์ในพิธีบูชาขอบพระคุณ รอบ 11:00 น. โดยคุณพ่ออนุรักษ์ ประจงกิจ ณ วัดราชินีสันติสุข 101 สำหรับรอบนี้ คุณพ่อบอกจัดหนักครับ แอดมินสรุปมาโดยย่อ ๆ โดยเน้นบทอ่านเป็นหลักครับ
“(คุณพ่อเกริ่นนำ ด้วยการขอบคุณคุณพ่อเจ้าอาวาสคุณพ่อบุญเสริม เนื่องพลี และขอบคุณคณะพระกุมารเยซู ที่ได้ส่งสมาชิกไปร่วมงานกับคณะธรรมทูตไทย ทั้งยังได้เล่าถึงจุดกำเนิดของคณะฯ และการเป็นธรรมทูตในคณะฯรวมถึงความเข้าใจโดยย่อของคณะฯ ครับ : Admin สรุป)
บทอ่านที่หนึ่งในวันนี้ จากหนังสือโยบ เป็นหนังสือในหมวดปรีชาญาณ สอนความรู้สอนความจริงโยบ ถือเป็นตัวแทนของบุคคลที่มีความดี ระดับชั้นนำของสังคมและเราก็ทราบว่า ปีศาจขอพระเจ้าทดสอบโยบ ในทุกเรื่องของชีวิตเหลือเพียงแต่ตัวเปล่า เหลือเพียงชีวิต ตอนจบของเรื่องนี้โยบถือเป็นคนที่ดีใช้ได้ แต่ยังไม่เพรียบพร้อมสมบูรณ์แบบ
ฟังเรื่องโยบในบทอ่านในวันนี้ ดูจะเป็นแง่ลบ เต็มไปด้วยความทุกข์ชีวิตคริสตชนของเราไม่ควรคิด-เชื่อแค่นี้ สิ้นหวัง/Hopeless ไม่ได้อย่างที่เราจะพบได้ในพระวรสารวันนี้พระเยซูเจ้าทรงนำความหวัง นำพระพรมาสู่เราเมื่อเจอแม่ยายเปโตร ก็ทรงรักษาให้หายพบกับคนเจ็บคนป่วย ก็ทรงรักษาให้หายพบกับคนถูกปีศาจสิง ก็ทรงขับไล่ปีศาจไป
เจอคนป่วย มีความทุกข์ ก็ทรงรักษาให้หาย มีความสุขเจอคนปีศาจสิง มีความทุกข์ ก็ทรงไล่ปีศาจ มีความสุขภาพของพระเยซูเจ้า (ความสุข/ความหวัง) และภาพของโยบ (ความทุกข์/ความสิ้นหวัง) จึงแตกต่างกัน
อาจมีทุกข์บ้าง อาจมีสุขบ้าง แต่ไม่ใช่จะทุกข์อย่างเดียว คิดว่า เกิดมามีแต่ความทุกข์ก็อาจจะถูกในมุมของเขาแต่ไม่ใช่แบบมุมของเรา ไม่ใช่แบบคริสตชน
พระเยซูเจ้าทรงนำความสุขมาให้เรา และบอกเราว่าพระเจ้าทรงสร้างเรามาเพื่อเตรียมรับความสุขและเป็นความสุขนิรันดร์ (คำพูดยืนยันในพระคัมภีร์ ฮบ 5:8-9)เพราะเป็นพระเยซูเจ้าเองที่ทรงนอบน้อมต่อพระบิดาในแผนการณ์ไถ่ให้รอดพ้น พระองค์ทรงเป็นต้นกำเนิดความรอดพ้นทรงเป็นบ่อเกิดของชีวิตนิรันดร สำหรับทุกคนที่เชื่อในพระองค์
พี่น้องคงไม่ปฏิเสธว่า เรา(ทุกคน)เป็นคนบาป ผมเองไปทำงานธรรมทูต ก็ไปทั้ง ๆ ที่ยังเป็นคนบาปแต่เมื่อทำงานธรรมทูตไป ในสนามการทำงานพระองค์จะทรงใช้เราทำงานของพระองค์เพื่อจะทรงขัดเกลานิสัยไม่ดีต่าง ๆ ของเรา ให้เราดีขึ้นไม่ได้ทรงใช้เราเพราะเราสมบูรณ์แบบแล้วเพราะถ้าจะต้องรอจนถึงเวลาที่เราดีพร้อมทุกอย่างแล้วจึงออกไปทำงานธรรมทูต เชื่อว่าคงไม่มีวันได้ออกไปทำ ชีวิตนิรันดร์ที่พระนำมาให้ สำหรับผู้ที่เชื่อในพระองค์ไม่อาจจะมองเห็นด้วยตา แต่เรามองเห็นได้ด้วยใจ
อาจจะมีคนที่ดีพร้อมกับเรา แต่ยังไม่ได้เชื่อในพระองค์แต่พระเจ้าได้ทรงประทานความเชื่อให้กับเรา แม้เราอาจจะไม่ดีกว่าเขา ไม่เก่งไปกว่าเขา และยังเป็นคนบาป แต่ความเชื่อคือของประทานของพระองค์ เมื่อได้รับความเชื่อแล้ว จะต้องไปประกาศ ไปแบ่งปันให้กับคนอื่น ๆ เพื่อจะได้เชื่อในพระเจ้า
ในบทอ่านที่สอง นักบุญเปาโลได้พูดถึงการประกาศข่าวดีเป็นหน้าที่ของเราที่จะต้องประกาศข่าวดี มิฉะนั้น วิบัติจะเกิดแก่เรา ความเชื่อ ความสุข ที่เราได้รับจากพระเจ้านี้ เราเก็บไว้ไม่ได้ ต้องแบ่งปัน ต้องประกาศ ต้องบอกต่อ และที่พระองค์ไม่ทรงบันดาลให้ทุกคนได้เชื่อในพระองค์ ทั้ง ๆ ที่ก็ทรงทำได้ในฐานะพระผู้สร้าง เพื่อจะให้พวกเราได้มีส่วนร่วมในงานของพระองค์ ให้บางคนเชื่อก่อน และให้ได้ไปแบ่งปันให้กับพี่น้องที่ยังไม่เชื่อ
แก่นแท้ เนื้อหา สาระของการประกาศพระวรสาร คือ กท 4:4-7 และเราจำเป็นต้องประกาศข่าวดีแห่งความรอดพ้นนี้เพราะเป็นหน้าทีของเราที่จะต้องประกาศข่าวดีด้วย
ใน อฟ 2:8-9 นักบุญเปาโลบอกพวกเราด้วยว่าเราได้รับความรอดพ้นอาศัยความเชื่อที่พระองค์ประทานให้ มิใช่เพราะเรากระทำเอง ทั้งนี้เพื่อมิให้ใครโอ้อวดตนเองได้”
ยาวนิดหน่อยครับ แอดมินพยายามขัดแต่กระดูกมาแล้วครับ แต่เชื่อเถอะครับ ถ้าคุณได้อ่านมาถึงตรงนี้ คุณคงพบคำตอบ
บางอย่างในชีวิตของคุณครับ
